Για ένα βροντερό «παρών» στις φοιτητικές εκλογές

1.Γιατί οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές. Όχι επειδή έτσι συνηθίζεται να λέγεται, αλλά επειδή σήμερα καθαρίζεται η πορεία της χώρας για τα επόμενα χρόνια και το μέλλον μας ως νέα γενιά. Γιατί ακόμα και αν το μνημόνιο τελειώσει, τα μνημονιακά μέτρα έχουν ριζώσει οικοδομώντας μιας εντελώς νέα πραγματικότητα.


2.Γιατί είναι δυνατή μια άλλη πορεία των πραγμάτων. Κόντρα στη λογική του μονόδρομου και της μοιρολατρείας που θέλουν να οικοδομήσουν, επιμένουμε ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν.Υπάρχει άλλος δρόμος για τη χώρα σε ρήξη με τους δανειστές και τα ευρωπαϊκά πλαίσια. Χωρίς μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, χωρίς χρέος και Ευρώ. Γιατί μπορεί να σχεδιαστεί μια παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας προς όφελος του λαού για να μπορεί η νεολαία να δουλέψει με αξιοπρέπεια στη χώρα της.


3.Γιατί δεν παραδεχόμαστε ότι ο αντίπαλος είναι αήττητος. Στη νέα περίοδο της κρίσης, η μαζική κινητοποίηση του λαού και της νεολαίας μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις. Με την νεολαία στους αγώνες, ψυχή ενός αγωνιζόμενου λαου, και οι ισχυρότερες κυβερνήσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη ταρακουνιούνται!


4.Γιατί οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν μια πολιτική διαδικασία για το φοιτητικό σώμα. Κόντρα στην αποπολιτικοποίηση και την αποϊδεολογικοποίηση που επιχειρείται, επιμένουμε στην ανάγκη πολιτικών απαντήσεων. Ενάντια στη λογική της εκλογικής καταγραφής μηχανισμών, πρέπει να επιστρέψει η πολιτική στο τιμόνι. Γιατί οι φοιτητικές εκλογές, όσο και αν αυτό ξορκίζεται δεξιά και αριστερά, θα βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα.


5.Γιατί η νεολαία πρέπει να δηλώσει βροντερά παρούσα. Στο μέλλον που ετοιμάζουν για εμάς χωρίς εμάς, δεν έχουν λογαριάσει τον ξενοδόχο. Μας θέλουν μια γενιά με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς ελεύθερο χρόνο, στρατιά ανέργων χωρίς πολιτική σκέψη. Οι φοιτητικές εκλογές να μπουν στην υπηρεσία συνολικά της νεολαίας, και να αποτυπώσουν ένα ηχηρό ΟΧΙ στα σχέδια της κυβέρνησης και των δανειστών.


6.Γιατί μπορεί και πρέπει να οικοδομηθεί ένα ρεύμα αμφισβήτησης στη νεολαία. Διδασκόμαστε από τον Δεκέμβρη του 2008, το κίνημα κατά του CPE της Γαλλίας, το «ανώμαλο κύμα» της Ιταλίας και τα διεθνή κινήματα νεολαίας. Γιατί δεν πρέπει να εμπεδωθεί η ήττα και η μιζέρια. Γιατί κόντρα στα ιδεολογήματα του ατομικού δρόμου και του καριερισμού, της φυγής και της απογοήτευσης, η νεολαία πρέπει να σταθεί στα πόδια της και να προτάξει τη συλλογικότητα και τον αγώνα. Δεν δεχόμαστε τα ιερά και τα θέσφατα του παρελθόντος.


7.Γιατί πρέπει να ηττηθούν οι μνημονιακές παρατάξεις ΔΑΠ – ΠΑΣΠ. Μπορεί και πρέπει να αμφισβητηθεί με όλες μας τις δυνάμεις η ιδεολογική, πολιτική και εκλογική ηγεμονία της ΔΑΠ. Γιατί αποτελεί την επαίσχυντη φωνή της Κυβέρνησης μέσα στα ΑΕΙ-ΤΕΙ της χώρας. Γιατί ποτέ δεν έβαλε μπροστά τις ανάγκες των φοιτητών και της νεολαίας, ενώ απλά επιχειρηματολογεί σε όλους τους τόνους για την εκάστοτε αναγκαία μεταρρύθμιση που προτείνει του Υπουργείο.


8. Γιατί είναι αναγκαία μια πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Στις σημερινές ιστορικές στιγμές, είναι αναγκαίο ένα φοιτητικό κίνημα που να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, ιστορικά αντίστοιχο με την ΕΠΟΝ και τη γενιά του Πολυτεχνείου. Για ένα φοιτητικό κίνημα που να στοχεύει στα πολιτικά επίδικα της περιόδου, κομμάτι και πυροδότης του ευρύτερου λαϊκού κινήματος. Για να ξανακερδίσουμε το νόημα του συνδικαλιστικού αγώνα.


9.Γιατί τα υπαρκτά σχέδια δεν μπορούν να απαντήσουν στις ανάγκες τις περιόδου. Οι υπαρκτές παρατάξεις της φοιτητικής αριστεράς μοιάζουν ανέτοιμες να επαναπροσανατολιστούν στο νέο περιβάλλον της κρίσης και τα νέα καθήκοντα που ορίζονται. Τα κατατεθειμένα σχέδια της υπαρκτής αριστεράς δεν φιλοδοξούν και δεν μπορούν να απαντήσουν στα ερωτήματα της εποχής, δεν ξεφεύγουν απο την πεπατημένη, δεν απεγκλωβίζουν την σκέψη
στην κατεύθυνση του αγώνα.


10. Γιατί είναι αναγκαία μια σύγχρονη Αριστερή Μετωπική πολιτική! Είναι ανάγκη σήμερα να οικοδομηθεί και ενισχυθεί ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας, πραγματικό αντίπαλο δέος της ΔΑΠ. Η λογική της επάρκειας των υπαρκτών σχημάτων της αριστεράς, η περιθωριοποίηση και η λογική της συντήρησης των κομματικών μαγαζιών, καταστρέφει τις ελπίδες για κινήματα και αγώνες. Χρειάζεται η μεγαλύτερη συσπείρωση δυνάμεων γύρω απο μία πολιτική συμφωνία. Που να μπορεί να απαντήσει αποτελεσματικά στα καθημερινά ζητήματα της νεολαίας, που να στρατεύει και να διαπαιδαγωγεί κόσμο από την πλευρά του αγώνα.Στις φετεινές φοιτητικές εκλογές, να δυναμώσει η φωνή της αριστερή μετωπικής πολιτικής στους φοιτητικούς χώρους!

Ανακοίνωση για το πολιτιστικό Φεστιβάλ Auth Unchained

Στην εποχή της κρίσης και της μνημονιακής πραγματικότητας, δίπλα στην φτωχοποίηση, την ανεργία, τον αυταρχισμό, την κοινωνική καταστροφή, στέκεται η υποχώριση, η ήττα, το πάγωμα της σκέψης και της δημιουργίας, η απογοήτευση και η εκτόνωση. Ο σύγχρονος νέος σήμερα βλέπει ένα μέλλον χωρίς δουλειά και αξιοπρέπεια στον τόπο που μεγάλωσε. Βιώνει τον αποκλεισμό και την απόρριψη απο κάθε δημόσιο και κοινωνικό αγαθό , όπως η παιδεία, η υγεία, η ασφάλιση, εγγυήσεις μιας ποιοτικής ζωής για οποιονδήποτε πολίτη. Καταδικάζεται σε μια σκέψη κατατεμαχισμένη, ελέω ευρωπαϊκών συνθηκών ( Μπολόνια), εργαλειακή, που μέσα απο το συνεχές κυνήγι ασύνδετων γνώσεων και δεξιοτήτων, μέσα στο παιχνίδι της συνεχούς επανακατάρτισης και απόρριψης, θα μετατραπεί στο μεγαλύτερο όνειρο του σημερινού συστήματος : ένα άνθρωπο ρομπότ, μαθημένο μόνο στο τρέξιμο και το άγχος, χωρίς χρόνο και δυνατότητα για σκέψη, σκέψη ενιαία και με κριτήρια, χωρίς την ευκαιρία να δημιουργήσει μέσα απο την τέχνη, την εργασία, την κοινωνική του ζωή.

Η ελευθερία της έκφρασης και της τέχνης, της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της ακαδημαϊκής ζωής είναι σήμερα πεδίο μάχης. Διαχρονικά, η τέχνη είναι η πρώτη αρένα, η πρωτοποριακή, που συγκρούεται το παλιό και το καινούργιο, αναδεικνύοντας την συγκρουσιακή της φύση : απο τη μία, η τέχνη του συρμού, η τέχνη-εμπόρευμα, που είναι εγκλωβισμένη στην ανάγκη για την διατήρηση της είναι η εμπορευματοποίηση των πάντων, το μεταμοντέρνο χάος, που εκφράζει το άλλογον ενός ολόκληρου κοινωνικού συστήματος. Απο την άλλη, η τέχνη που συγκρούεται ,που συμπυκνώνει ανησυχίες, φόβους, ελπίδες κοινωνικής και προσωπικής απελευθέρωσης, όνειρα για ένα κόσμο των αναγκών και όχι της βαρβαρότητας των κρατούντων. Βαρβαρότητας τόσο υλικής, όσο και πνευματικής.

Η τέχνη για μας είναι μια επιθετική, πολεμική, μαχητική αντισυμβατική μορφή σύγκρουσεων αντιλήψεων και στάσεων ζωής. Δεν είναι ένα αφηρημένο πεδίο αναχώρισης και αμυντικής περιχαράκωσης. Δεν είναι μία έκφραση μηχανική, εργαλειακή, τεχνική. Είναι για εμάς ένα πεδίο επαναστατικής δημιουργίας, που συγκρίνεται και αντιπαρατίθεται με το υπάρχον. Ητέχνη γίνεται πρωτοποριακό όχημα και κοφτερό όπλο για την κοινωνική και πανανθρώπινη απελευθέρωση, όταν είναι κτήμα μαζικό του λαού, των μαζών , και αποκαλύπτει , με μία συνέχεια, την ανάγκη συνεχούς υπέρβασης, εξέλιξης, ανατροπής του αντίπαλου δέους. 

Σήμερα, ο αντίπαλος δεν θέλει η τέχνη και η δημιουργία να είναι στα χέρια των νέων ανθρώπων, των φοιτητών, των νέων επιστημόνων που συνεχώς διώχνονται απο αυτόν τον τόπο. Γιατί η πραγματική, η απελευθερωμένη τέχνη, αυτή που αποκαλύπτει και δεν εγκλωβίζεται, είναι σήμερα επικίνδυνη. Εξ ' ού και τα κλειδώματα και το πνίξιμο κάθε έννοιας πολιτισμού και δημιουργίας στα πανεπιστήμια, που αποτελούσαν πάντα έναν πυρήνα δημιουργικότητας και έκφρασης για την φοιτητική νεολαία. Η νεολαία που θα μπορούσε να δημιουργήσει στην χώρα, να παράγει, να την βγάλει απο τον παρασιτισμό, υλικό και ηθικό, ξεπουλιέται και αυτή στο βωμό της διατήρησης του ευρωπαϊκού - και όχι μόνο- οικοδομήματος.

Στην κατεύθυνση του αποκλεισμού απο ολόκληρο το μέλλον, μέ την ανεργία στο 60% για εμάς, στην κατεύθυνση του αποκλεισμού απο κάθε έννοια δημόσιου αγαθού και κεκτημένου, θέλουν να μας αποκλείσουν απο τα πανεπιστήμια, να τα μετατρέψουν απο μαζικούς χώρους σε κέντρα κατάρτισης , που θα φτιάξουν τον υποτακτικό του μέλλοντος, που θα ταιριάζει φίνα στις εργασιακές σχέσεις των καιρών.Θέλουν να μας αποκλείσουν απο την τέχνη, να μαςαποκλείσουν απο την ίδια την δυνατότητα να σκεφτόμαστε και να δημιουργούμε, έξω απο τα κουτάκια μαζικής παραγωγής συμπεριφοράς και σκέψης του υπάρχοντος, έξω απο τον μεταμοντερνισμό που πλασάρεται απο την ενδυμασία εως την πολιτική, απο το νεοφιλελευθερισμό της κρίσης. 

Αντιπαρατιθέμενοι με αυτά, και θεωρώντας ότι η τέχνη είναι ένας τρόπος συμπύκνωσης και μηχανισμός αποκάλυψης της πραγματικότητας στην κοινωνία, θεωρούμε αναγκαία την στήριξη οποιασδήποτε πολιτιστικής προσπάθειας έξω απο τις αφηγήσεις του κυρίαρχου μοτίβου.Την ίδια στιγμή, που δεν πρέπει να χάνουμε απο την οπτική μας τον κίνδυνο του πολιτικού και ιδεολογικού αφοπλισμού, που μπορεί να οδηγεί σε ένα άθροισμα ασύνδετων στοιχείων.

Καθήκον για εμάς είναι η συγκρότηση ενός διακριτού ρεύματος σκέψης στην νεολαία, μιας " Πολιτιστικής Επαναστάσης" στην νεολαία, που μέσα απο την τέχνη, την δουλειά, την σχολή και κάθε έκφραση της κοινωνικής ζωής θα παλεύει για δουλειά, δημοκρατιά και δημιουργία. Έναν αγώνα όχι μόνο γύρω απο τα αναγκαία πολιτικά επίδικα, αλλά βαπτισμένο μέσα στην κατάκτηση ενός νέου τύπου ανθρώπου, μιας αντιπαραθετικής στάσης ζωής, απέναντι στον ατομισμό, την ρομποτοποίηση, την εμπορευματοποίηση της τέχνης και της κοινωνικής ζωής.

Θεωρούμε αναγκαία, λοιπόν, την στήριξη του δεκαήμερο φεστιβάλ "ΑΠΘ UNCHAINED", θέλοντας να εμπλουτίσουμε και με την δική μας όπτικη για την τέχνη και την δημιουργία, μέσα στον συνολικό πλαίσιο σύγκρουσης και αγώνα για την αξιοπρέπεια, την δημοκρατία, την ζωή και την έκφραση μέσα απο την εργασία, την κοινωνία και την τέχνη. 

Επιτυχημένη η Εκδήλωση του Αριστερού Δικτύου Νεολαίας στην Θεσσαλονίκη

Με μεγάλη επιτυχία στέφθηκε η εκδήλωση του ΑΡ.ΔΙ.Ν στην Θεσσαλονίκη, σχετικά με την κατάσταση του φοιτητικού κινήματος και τα καθήκοντα της φοιτητικής αριστεράς. 

Περίπου 100 άτομα που παρακολούθησαν την εκδήλωση είδαν να εκτυλίσσεται ένας αναγκαίος διάλογος ανάμεσα στις δυνάμεις της φοιτητικής αριστεράς, που ήταν όλες σχεδόν παρούσες (ΑΡΕΝ - ΕΑΑΚ - ΜΑΣ - Αγ. Κινήσεις). Ένας διάλογος που άφησε θετικές εντυπώσεις, παρά τις όποιες αδυναμίες και προβληματικές και σίγουρα πρέπει να συνεχιστεί. 

Ήδη, με την πρόταση που καταθέτει το ΑΡΔΙΝ για αριστερό μετωπικό εκλογικό ψηφοδέλτιο στις φοιτητικές εκλογές, ελπίζουμε ο διάλογος αυτός να αποδείξει στην πράξη ότι η αριστερά κάνει βήματα και στοιχίζεται, στις μάχες που θα έρθουν, στα καθήκοντα της περιόδου. -Για ένα κίνημα νεολαίας ενάντια στην ανεργία του ευρώ και του χρέους - Για ένα μάχιμο, σύγχρονο, πολιτικό φοιτητικό κίνημα - Με όχημα και όπλο ενα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας!

Κάλεσμα για εκδήλωση με θέμα: "7 χρόνια από το Κίνημα του άρθρου 16, 6 χρόνια από την εξέγερση του Δεκέμβρη, 4 χρόνια Μνημόνιο.Το φοιτητικό κίνημα θεατής; Η φοιτητική αριστερά συζητά!"

Το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας, με βάση πανελλάδικη πρωτοβουλία εκκίνησης διεργασιών μετωπικής επικοινωνίας με δυνάμεις και σχήματα, οργάνωνει την κεντρική εκδήλωση στην Θεσσαλονίκη με σκοπό την ανάδειξη του ρόλου της φοιτητικής αριστεράς στην συγκρότηση ενός σύγχρονου φοιτητικού κινήματος, με σαφή τοποθέτηση υπέρ της μετωπικής συγκρότησης και της πολιτικής απάντησης. 

Υπό αυτό το πρίσμα, θεωρείται για εμάς δεδομένο, ακόμα και αν για άλλους δεν θεωρείται, ότι όλες οι δυνάμεις της πολιτικής αριστεράς, ακόμα κι αν δεν συμπεριλήφθηκαν στους ομιλητές της κεντρικής εκδήλωσης, είναι επισήμως προσκεκλημένες, εφόσον το ζήτημα αυτό τις αφορά και θέλουν να συνεισφέρουν στην κουβέντα. 

Καλούμε, λοιπόν, και επίσημα, όλες τις δυνάμεις που ανήκουν σε σχήματα της Αριστεράς και ενδιαφέρονται για το ζήτημα του μετώπου και της φοιτητικού κινήματος, να έρθουν και να τοποθετηθούν επίσημα στην εκδήλωση, ώστε να ανοίξει μια κουβέντα αναγκαία που ακόμα θεωρείται ταμπού, ώστε να ανοίξουν δίαυλοι επικοινωνίας και συντροφικού διαλόγου. 

Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας Θεσσαλονικης

Όταν η υπαρκτή αριστερά χρεοκοπεί, μεγάλες ρήξεις είναι αναγκαίες!

Τέσσερα χρόνια μετά την είσοδο της χώρας στο μνημόνιο και τους μηχανισμούς επιτήρησης, έχουν ήδη περάσει πάνω από το λαό και τη χώρα σαν οδοστρωτήρας, αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Σήμερα κόντρα στην ερήμωση της χώρας, την τεράστια ανεργία και το μαζικό κύμα μετανάστευσης της νεολαίας στο εξωτερικό αναζητούνται νέες απαντήσεις. Το καθήκον της φοιτητικής αριστεράς σήμερα είναι να επανακαθοριστεί από τις σύγχρονες αναγκαιότητες, να επαναφέρει την πολιτική στο τιμόνι, να συγκρουστεί με τις συνήθειες του παρελθόντος που σήμερα δεν μπορούν να απαντήσουν σε μαζική κλίμακα, να υπερβεί τον εαυτό της σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο.

Η ΑΡΕΝ δημιουργήθηκε στις 8/3/2007, γνήσιο τέκνο του κινήματος ενάντια στην αναθεώρηση του Άρθρου 16, πραγματικό πείραμα της ενότητας και της μετωπικής λογικής της αριστεράς. Βασική επιδίωξη η έκφραση σε Πολιτικό επίπεδο των κινηματικών διαδικασιών της περιόδου, της συγκρότησης ενός αριστερού μπλοκ, κόντρα στις τότε δυνάμεις του δικομματισμού εντός ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αναγνώριζε ένα πολιτικό κενό εντός φοιτητικών χώρων και φιλοδοξούσε να το καλύψει με πολιτικούς όρους. Σήμερα θα έπρεπε η ΑΡΕΝ να επανακαθοριστεί στο νέο περιβάλλον, προσπαθώντας να απαντήσει σε ένα τεράστιο κενό πολιτικής απάντησης για τη νέα γενιά, και μιας μετωπικής οργάνωσης της νεολαίας.

Μια σύγχρονη αριστερή δύναμη στους χώρους της νεολαίας πρέπει να καθοριστεί με βάση τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται με βάση δύο κριτήρια:

Α)Σε περιόδους κρίσης τέτοιας κλίμακας, όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα, που συνταράσσει όλες τις σφαίρες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, δημιουργούνται νέες συνθήκες. Οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται για το λαό και τη χώρα, ορίζουν και νέα, αναβαθμισμένα καθήκοντα για την αριστερά, η οποία δεν μπορεί να στρουθοκαμηλίζει μπροστά στον πολιτικό λεβιάθαν που χτίζεται στη χώρα, στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή που συντελείται. Δεν χρειαζόμαστε μια αριστερά η οποία κάνει πολιτική με τους όρους του «χτες», ειδικά σήμερα που είμαστε σε περιβάλλον κρίσης. Δεν χρειαζόμαστε μια αριστερά της επάρκειας(εγώ είμαι το Μέτωπο, εγώ έχω την «αλήθεια» κοκ.) και του απομονωτισμού. Χρειαζόμαστε μια αριστερά που να ορίζεται με βάση τις ανάγκες της περιόδου και τα καθήκοντα που αυτή ορίζει, η οποία να έχει πολιτική πρόταση για τη διέξοδο από την κρίση και να εμπνέει. Χρειαζόμαστε μια τολμηρή αριστερά που να έρχεται σε ρήξεις με τον εαυτό της και να υπερβαίνει τα εσκαμμένα.

Β)Ο Δ. Γληνός υποστήριζε ότι «κριτήριο της αλήθειας και της ζωντάνιας κάθε θεωρίας είναι η πράξη». Αυτό σημαίνει ότι τα υπαρκτά σχέδια που κατατίθενται δοκιμάζονται με βάση την πράξη και την ίδια την ζωή για την ορθότητά τους. Δεν γίνεται σήμερα, σε περίοδο, που διαλύονται τα πάντα η υπαρκτή αριστερά να μένει θεατής των εξελίξεων, να μένει προσκολλημένη σε ιδεολογήματα του παρελθόντος ακόμα και αν η ζωή τα διαψεύδει πανηγυρικά, να μην προσπαθεί να συγκροτήσει μια σύγχρονη Αριστερή Μετωπική πολιτική. Εκτός αν το θέμα είναι η επιβίωση και η αναπαραγωγή του κάθε σχηματισμού…

Το διήμερο της Αριστερής Ενότητας, αποτελεί μια δυσάρεστη έκπληξη, για την υπαρκτή αριστερά, και την ΑΡΕΝ ειδικά, καθώς ελάχιστα ασχολήθηκε με αυτά τα ζητήματα, δεν προσπάθησε να απαντήσει στα ερωτήματα της εποχής μας.

Μήπως μας περνάνε για χαζούς; (μέρος 2ο)

Τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο του νέου προγράμματος σπουδών, εξεταζόταν σοβαρά το ενδεχόμενο της κατάργησης των επαναληπτικών μαθημάτων. Αυτό, όπως όλοι ξέρουμε, υλοποιήθηκε από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος με ισχύ τόσο για τους φετινούς πρωτοετείς όσο και για όλους όσους εισαχθούν στη σχολή μας στο μέλλον.

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ανακοινώνει στις αρχές του Μάρτη σε μια ασαφή πλην όμως πανηγυρική τοποθέτηση που υπάρχει μόνο στο facebook ότι κατάφερε ύστερα από "σειρά συναντήσεων με τον Κοσμήτορα, τη διεξοδική ανάλυση όλων των παραμέτρων του αιτήματός μας και τη δυναμική και πιεστική στάση μας για την ταχεία και καλύτερη διευθέτηση του ζητήματος" οι φετινοί εισαχθέντες (σσ δηλαδή το πρώτο έτος) να έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν και να εξεταστούν το εαρινό εξάμηνο σε μαθήματα του χειμερινού.

Μετά από επικοινωνία μας με την Κοσμητεία επιβεβαιώθηκε αυτό που υποψιαζόμασταν. Ουδεμία ανάμιξη είχε η ΔΑΠ Νομικής στο ζήτημα καθώς πρόκειται για απόφαση του Υπουργείου με νόμο (δες εδώ) που ισχύει για όλα τα τμήματα της χώρας με αφορμή τις έκτακτες περιστάσεις στο ΕΚΠΑ και φυσικά μόνο για το 2014. Δεν ήταν λοιπόν απόφαση του κοσμήτορα, οπότε δεν τίθεται καν ζήτημα πίεσης ή διαβούλευσης με τα όργανα της σχολής. Εκτός βέβαια αν η ΔΑΠ κρίνει ότι ο κοσμήτορας χρειάζεται τις πιέσεις της για να εφαρμόσει ... το νόμο. Για του λόγου το αληθές στην τοποθέτηση υπαινίσσεται ότι είναι προσωρινό μέτρο, κάτι που σημαίνει ότι από του χρόνου η απόφαση της σχολής για κατάργηση των επαναληπτικών θα ισχύει κανονικά (φυσικά και για τους φετινούς πρωτοετείς) αλλά κι ότι συνδέεται με κάποια μυστηριώδη τροπολογία, αποκρύπτοντας όμως όλη την υπόλοιπη αλήθεια.

Για άλλη μια φορά (δείτε εδώ το προηγόυμενο περιστατικό), η ΔΑΠ κρύβει την πολιτική της ένδεια και ανικανότητα πίσω από πανηγυρικές "νίκες" που δεν της ανήκουν. Δίνει στον εαυτό της το χαρακτήρα του μάχιμου συνδικαλιστή, που προτείνει, τρέχει και ανησυχεί για το καλό του φοιτητή, όταν το μόνο που κάνει είναι να καλλιεργεί την αδράνεια, την απάθεια, το απολιτίκ και το λάιφ στάιλ. Υποτιμά εμάς και τους συμφοιτητές μας όταν ανακοινώνει ψεύδη, βασιζόμενη στο ότι απλά κανείς δεν θα ψάξει τί συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αυτές οι εποχές τελείωσαν.

Εμείς ως Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας, λέμε ότι δεν έχουμε ανάγκη ούτε από ψεύτες, ούτε όμως κι από συνδικαλιστές παλιάς κοπής. Έχουμε ανάγκη από πολιτική στα πανεπιστήμια. Έχουμε ανάγκη από όραμα, ελπίδα, προοπτική. Έχουμε ανάγκη από την οργάνωση της σπουδάζουσας νεολαίας σε ένα φοιτητικό κίνημα με συγκεκριμένα πολιτικά προτάγματα, το οποίο μπορεί να συγκροτήσει μόνο ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας. Γι' αυτό παλεύουμε, αυτό οικοδομούμε.