Καταγγελία: ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πρώτη και στους τραμπουκισμούς

Καταγγέλλουμε τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για τον τραμπουκισμό των συντρόφων της ΕΑΑΚ από το τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανολόγων. Η παράταξη που κάνει λόγο για διάλογο και νομιμότητα δεν είναι πρώτη φορά που επιβάλλει τη δημοκρατία της σκίζοντας και καταστρέφοντας το υλικό του σχήματος ΑΡΑΓΕ. Μάλιστα σήμερα στο ΔΣ που εκλήθη για να ληθή το θέμα περίμεναν 30 δαπίτες με όχι ειρηνικές διαθέσεις. Αυτό μαθεύτηκε και μαζεύτηκαν δεκάδες φοιτητές που κατάφεραν να απωθήσουν τους τραμπούκους απ το χώρο. Λίγη ώρα αφότου έληξε το συμβάν, δεκάδες δαπίτες επιτέθηκαν και πάλι σε τρεις συντρόφους. Δεν είναι λοιπόν αστροφυσική να καταλάβει κανείς ποιος προκαλεί τη βία στα πανεπιστήμια.

Η Νέα Δημοκρατία και οι καρκινικές παραφυάδες της στη νεολαία η ΟΝΝΕΔ και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θέλουν ένα απολιτίκ πανεπιστήμιο που να είναι ακριβώς στα μέτρα τους. Ενα απολιτικ πανεπιστήμιο, με αδρανείς φοιτητές και με έναν σύλλογο χειραγωγήσιμο που επί της ουσίας θα είναι τσιφλίκι τους. Θέλουν τη φοιτητική νεολαία να σιωπά απέναντι στις πολιτικές που χτυπούν την ίδια μα και την κοινωνία ολόκληρη. Σε αυτό το πλαίσιο οποιαδήποτε αντίθετη φωνή και δη οποιαδήποτε τολμά να αρθρώσει λόγο για μια αγωνιστική νεολαία κι ένα άλλο πανεπιστήμιο πρέπει να φιμώνεται. Έτσι λοιπόν δεν είναι η πρώτη φορά που η ΔΑΠ και οι τραμπούκοι της στοχοποιούν την αριστερά.

Εμείς ως Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας εκφράσαμε κι εκφράζουμε με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους της ΕΑΑΚ. Για μας η μόνη απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται η νεολαία με τις μνημονιακές πολιτικές αλλά και με ωμή βία (καταστολή, τραμπουκισμοί από δαπίτες και χρυσαυγίτες) είναι ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας στη βάση ενός ειλικρινούς διαλόγου ανάμεσα στην αριστερά και ιδίως μιας πολιτικής συμφωνίας στα βασικά του προτάγματα. Μόνο έτσι μπορούμε να απαντήσουμε στο φόβο που θέλουν να καλλιεργήσουν και να συγκροτήσουμε ένα σύγχρονο φοιτητικό κίνημα που θα πυροδοτήσει αντίστοιχες καταστάσεις στην κοινωνία ολόκληρη.

Κοινή καταγγελία ΑΡΔΙΝ,ΕΑΑΚ,ΑΡΕΝ:

 O σύλλογος δεν είναι τσιφλίκι κανενός

Καταγγέλλουμε την καπήλευση του ονόματος του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής από τη ΔΑΠ-
ΝΔΦΚ η οποία από την ημέρα που ξεκίνησαν οι εγγραφές αφενός παρεμβαίνει ταυτιζόμενη με το σύλλογο, αποκλείοντας παράλληλα τη συμμετοχή όλων των συλλογικοτήτων που δρουν στο πλαίσιο αυτού κι αποπροσανατολίζοντας τους πρωτοετείς ως προς το χαρακτήρα του συλλόγου κι αφετέρου δημιούργησε αυθαίρετα ομάδα στο facebook με το όνομα του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής την οποία διαχειρίζεται αποκλειστικά η ίδια.

Κάθε φοιτητής με την εγγραφή του στη σχολή γίνεται μέλος του συλλόγου, ενός συλλόγου που εξαιτίας των πρακτικών της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, κύριο εκφραστή της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια, έχει αδρανήσει σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια.

Για μας ο σύλλογος φοιτητών νομικής δεν είναι ένα όχημα για γνωριμίες με τους πρωτοετείς αλλά ένας χώρος στο πλαίσιο του οποίου, δημιουργούμε, παράγουμε, συζητάμε. Απέναντι στις τακτικές αυτές που στόχο έχουν να απομακρύνουν τους φοιτητές από τις συλλογικές διαδικασίες και να αδρανοποιήσουν το σύλλογο με το δήθεν απολιτίκ προφίλ τους εμείς απαντάμε με ζωντανούς κι ενεργούς συλλόγους μέσω της δραστηριοποίησης στις συλλογικότητες και τις ομάδες και με τη μαζικοποίηση των γενικών μας συνελεύσεων.

·   

          Οι «καλοθελητές» με τους μπλε φακέλους είναι ΔΑΠίτες κι όχι απλά μέλη του Συλλόγου

·       

         Είναι αυτοί που στηρίζουν τις πολιτικές που κάνανε τους γονείς σου άνεργους,τον αδερφό σου μετανάστη κι εσένα φτωχό

·      

         Είναι αυτοί που θα σε κολακέψουν, θα σε κεράσουν, θα σου δώσουν σημειώσεις, θα σου κλαφτούν προκειμένου να τους στηρίξεις

ΜΗΝ ΤΣΙΜΠΑΣ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ

Contra Legem ΕΑΑΚ
Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας Νομικής

Αριστερή Ενότητα Νομικής

Για την δολοφονια του Παυλου Φυσσα

Ανακοίνωση του Αριστερου Δικτυου Νεολαιας Νομικης ΑΠΘ

Ενα χρόνο πριν, ξημερώματα 18ης Σεπτεμβρίου 2013 πέφτει νεκρός από τις μαχαιριές του Γιώργου Ρουπακιά ο Παύλος Φύσσας.Το έγκλημα δεν ήταν ξεκαθάρισμα λογαριασμών ,δεν ήταν έγκλημα του κοινού ποινικού δικαίου ,ήταν μία πολιτική δολοφονία.Μια πολιτική δολοφονία ενός αντιφασίστα αγωνιστή από ένα χρυσαυγίτη.Ας αναρωτηθούμε όμως, γιατί πολιτική;Ο Παύλος Φύσσας ήταν πρόσωπο της μουσικής σκηνής και συγκεκριμένα της hip hop σκηνής!Με ενεργό αντιφασιστική δράση μέσα από τα τραγούδια του εξέφραζε την αντίθεσή του στο πολιτικό κατεστημένο.Είχε καταστεί <<ενοχλητικός>> και αυτό ήταν αρκετό για να βγει από τη μέση.Η δολοφονία ήταν μέρος ενός καλά οργανωμένου σχεδίου ,όχι αποτέλεσμα μιας σειράς τυχαίων γεγονότων.Αυτό αποδεικνύεται και από την <<πλούσια>> δράση της εν λόγο εγκληματικής οργάνωσης,μία σειρά δολοφονικών επιθέσεων εναντίον μεταναστών με τις τρεις από αυτές επιτυχημένες(Σεχζατ Λουκμαν κ.α).Παρόλα αυτά και παρά τη γνωστοποίηση των γεγονότων στις αρχές με καταγγελίες από γιατρούς και ΜΚΟ η κυβέρνηση εθελοτυφλούσε ξενδιάντροπα.Με τη δολοφονία όμως του Παύλου κίνησε ταχύτατα τους ποινικούς της μηχανισμόυς.

Γιατί άραγε;

Φαίνεται πως τρόμαξε από τη δημοσκοπική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και τον ταυτόχρονο δικό της κατήφορο.Η Κυβέρνηση θέλοντας να οικοδομήσει ένα φιλολαϊκό προφίλ,να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους της που είχαν αυτομολήσει στη Χρυσή Αυγή και αδυνατώντας να σταθεί αλώβητη μπροστά στη διεθνή κατακραυγή αποφάσισε να πράξει το αυτονόητο.Βέβαια η μέχρι τώρα αδράνειά της κάθε άλλο παρά μη εσκεμμένη ήταν.Νομιμοποιουσε εμμέσως πλην σαφώς την εγκληματική αυτή οργάνωση φυσικά προς ώφελος της ιδίας.

Για πρωτοετείς: Καλωσόρισμα στη "δημόσια" και "δωρεάν" παιδεία #2

Η αλήθεια είναι ότι μετά από τέσσερα χρόνια μνημονίου τα παραπάνω επίθετα δύσκολα θα χαρακτήριζαν το Πανεπιστήμιο στο οποίο πρόκειται να σπουδάσεις. Και αυτό γιατί, όπως ήδη ξέρεις, εδώ και 4 χρόνια η χώρα και ο λαός βρίσκονται σε καθεστώς «σωτηρίας» από την κρίση. Μια κρίση την οποία,  κυβερνήσεις, Ε.Ε και ΔΝΤ,  παρουσιάζουν σαν να μας έπληξε κάποιο φυσικό φαινόμενο, το οποίο πρέπει να υπομείνουμε κάνοντας παράλληλα τις αναγκαίες «θυσίες» για το ξεπέρασμά του. Όμως, ξέρουμε ότι τίποτα το φυσικό δεν υπάρχει στην έννοια της κρίσης, ότι καθόλου αθώες και ουδέτερες δεν είναι οι θυσίες που μας επιβάλλονται στο όνομά της. Γιατί, πολιτική«σωτηρίας» σημαίνει πολιτική με μοναδικό άξονα την αποπληρωμή των υποχρεώσεων προς τους δανειστές, του περιβόητου χρέους που όλο λένε ότι  μειώνεται και όλο αυξάνει. Γιατί αυτή η πολιτική έχει οδηγήσει σε μισθούς πείνας, σε τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα, σε 1,5 εκατομμύριο ανέργους, στη φτωχοποίηση ολοένα και περισσότερων. Γιατί με τις «θυσίες» της κυβέρνησης για να ορθοποδήσει η χώρα, τα δημόσια αγαθά υποβαθμίζονται και ξεπουλιούνται, ανάμεσά τους και η παιδεία.

Στο πανεπιστήμιο που μπαίνεις λοιπόν,  γίνεται μια συστηματική προσπάθεια να αντικατασταθούν το «δημόσιο»  και «δωρεάν», που θεωρούνται παρωχημένα, από επίθετα όπως «οικονομικό» και «ανταγωνιστικό» ,που θεωρούνται συνώνυμα της προόδου. Μόνο που πίσω από τις εύηχες λέξεις, υπάρχει η καταθλιπτική  πραγματικότητα  του νέου πανεπιστημίου που οραματίζονται. Θέλουν  ένα  πανεπιστήμιο  «οικονομικό», του οποίου τα αποθεματικά «κουρεύονται» για την αποπληρωμή του χρέους, που δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει τις λειτουργικές του ανάγκες και αναζητά ιδιωτική χρηματοδότηση, που μειώνει στο ελάχιστο τις παροχές. Ένα πανεπιστήμιο, του οποίου σχολές και τμήματα κλείνουν και συγχωνεύονται, του οποίου οι διοικητικοί υπάλληλοι απολύονται. Από την άλλη, ένα πανεπιστήμιο «ανταγωνιστικό», που θα σταματήσει να προσφέρει γενική γνώση, και άρα ξεπερασμένη και άχρηστη σύμφωνα με τα κριτήρια της αγοράς, αλλά θα προσφέρει κατάρτιση και εξειδίκευση, μετατρέποντας το φοιτητή σε αιώνιο κυνηγό πιστοποιητικών που θα «επιβεβαιώνουν» τη γνώση του.

 

Να κοιτάς μόνο τα μαθήματα σου, να τελειώσεις τη σχολή, να βρεις δουλειά…

Κάπως έτσι πρέπει να σε συμβούλευσαν από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον ενόψει της φοιτητικής σου ζωής, κάπως έτσι πρέπει να είναι και η δική σου σκέψη. Και είναι φυσιολογικό, υπό το οικονομικό και ψυχολογικό βάρος της κρίσης, να κυριεύεσαι από το άγχος να τελειώσεις, όσο πιο σύντομα, τις σπουδές σου και να αναζητήσεις δουλειά. Όμως, η αδιαφορία απέναντι σε οτιδήποτε μοιάζει να μην σχετίζεται με τις σπουδές, η λογική της ατομικής διεξόδου,  είναι τραγικά αδιέξοδη:

Πρώτον, γιατί στις  σημερινές συνθήκες το να είσαι αφοσιωμένος στις σπουδές σου, χωρίς να ανησυχείς για τίποτε άλλο, είναι απλά ανέφικτο. Πώς είναι δυνατόν να επικεντρωθείς στη σχολή σου, όταν το πανεπιστήμιό σου δεν σου παρέχει όσα θα έπρεπε για να το κάνεις: περικόπτεται η σίτιση, η στέγαση, τα συγγράμματα και οι γραμματείες μένουν χωρίς διοικητικούς. Δεύτερον, γιατί οι πολιτικές της κυβέρνησης, της Ε.Ε και του ΔΝΤ πλήττουν τη νεολαία ως σύνολο, την οδηγούν στο περιθώριο, της στερούν το δικαίωμα στις σπουδές και στη δουλειά. Οι μετεξεταστέοι του «νέου Λυκείου» δεν ήταν 5% ή 10% αλλά 30%. Οι φοιτητές που το Υπουργείο επιχειρεί να διαγράψει δεν είναι ένας ή δύο αλλά 180.000. Ο άνεργος νέος δεν αποτελεί την εξαίρεση αλλά τον κανόνα. Όταν η απόρριψη γίνεται το συλλογικό βίωμα μιας ολόκληρης γενιάς, η ατομική διαφυγή δεν μπορεί να αποτελεί λύση. Τρίτον, γιατί σε αυτήν ακριβώς τη στάση ελπίζουν οι κάθε λογής κυβερνητικοί «σωτήρες». Μην ξεχνάς ότι κάθε φορά που οι φοιτητές και η νεολαία αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους, η κριτική είναι «τι δουλειά έχουν με την πολιτική, γιατί δεν ασχολούνται με τα μαθήματά τους;». Σπέρνουν το φόβο προσδοκώντας σε μια νεολαία ηττημένη και απαθή. Η κυβερνητική πολιτική σε θέλει ένα φοβισμένο ρομπότ εξειδίκευσης και αποστειρωμένης γνώσης που θα σε πετά και θα σε ανασύρει από τον κάλαθο των αχρήστων όποτε σε χρειάζεται, όπως αυτή τη στιγμή πετά τους 180.000 «αιώνιους» φοιτητές, όπως  θα πετάξει και εμάς με τη συμπλήρωση ν+2 χρόνων, εάν εξασφαλίσει τη σιωπή και την υποταγή μας στη λογική της ατομικής επιβίωσης.

Για πρωτοετείς: Καλωσόρισμα στη "δημόσια" και "δωρεάν" παιδεία #1

Φίλε πρωτοετή

Καλώς όρισες και εσύ στην σχολή. Πριν από οποιαδήποτε κουβέντα, αξίζουν σε κάθε νέο σήμερα που κάνει το βήμα στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση συγχαρητήρια. Και αυτό γιατί, σε μια κοινωνία που κυριαρχεί η παραίτηση και μια χώρα που κυριαρχεί η απογοήτευση, ένα κομμάτι της νέας γενιάς έδωσε τον δικό του αγώνα, κόντρα στον αποκλεισμό και την φυγή. Οι θυσίες οι προσωπικές και των οικογενειών του καθενός φαίνονται να βρίσκουν μια κάποια ανταπόκριση, καθώς κάποιος, για οποιοδήποτε λόγο, επέλεξε να μείνει στην χώρα και να σπουδάσει στα πανεπιστήμια της.

Εμείς, από την πλευρά μας, ως Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας, καλωσορίζουμε το άνοιγμα της νέας χρονιάς ως μια ευκαιρία, όχι μόνο για την επαφή με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και την γνωριμία με τον δρόμο της ζύμωσης, της αντίστασης και του αγώνα!

Τρία πράγματα, όσον αφορά στο πανεπιστήμιο:

Πρώτον, το πανεπιστήμιο δεν είναι σχολείο. Αυτό σημαίνει ότι εδώ δεν έρχεσαι να παπαγαλίσεις, να εξεταστείς και να φύγεις. Το πανεπιστήμιο είναι χώρος ανταλλαγής και παραγωγής ιδεών, επιστημονικού έργου, εστία τέχνης και δημιουργίας. Για εμάς, η νέα γενιά δεν πρέπει να εγκλωβίζεται στην απογοήτευση και την αδράνεια, ούτε να μετατρέπει τις σπουδές και την μόρφωση σε μια νεκρή διαδικασία: υπερασπιζόμαστε το πανεπιστήμιο, γιατί μας δίνει τα εφόδια να εξυψωθούμε ατομικά και συλλογικά, έξω από λογικές που το θέλουν ένα εντατικοποιημένο και πειθαρχημένο στρατόπεδο.

Δεύτερον, το πανεπιστήμιο δεν είναι μια γυάλα, ξέχωρη από τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στην χώρα. Τουναντίον, οι πολιτικές των μνημονίων που εκτοξεύουν στα ύψη την ανεργία, καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα και σβήνουν δημόσια αγαθά, όπως την υγεία, την ασφάλιση, την εργασία, δεν αφήνουν αλώβητη την παιδεία. Οι διαγραφές φοιτητών, το νέο λύκειο που άφησε 40% μετεξεταστέους μαθητές, το σχέδιο Αθηνά με την κατάργηση σχολών και όλες οι νομοθεσίες που έρχονται να διαλύσουν την παιδεία εξυπηρετούν δύο στόχους : από την μία, να εξοικονομήσουν χρήματα για την εξυπηρέτηση ενός χρέους που ο λαός δεν δημιούργησε, αλλά τα παιδιά του πληρώνουν. Από την άλλη, να δημιουργήσουν μια νέα γενιά υποτακτική και φοβισμένη, μέσα από μια διαδικασία συνεχούς εξέτασης και απόρριψης, κάνοντας τον νέο να νιώθει αδύναμος, άχρηστος, και προετοιμάζοντας τον για την ανεργία που κυριαρχεί ( 60% στην νεολαία).

Τρίτον, το πανεπιστήμιο δεν είναι δημόσια υπηρεσία, αλλά είναι ο δικός μας χώρος, η δημοκρατική μας εστία, το καταφύγιο πολιτικής ζύμωσης και επιστημονικής ή καλλιτεχνικής δημιουργίας, είναι ένας κοινωνικός χώρος που γνωριζόμαστε, πολιτικοποιούμαστε, αγωνιζόμαστε, μαθαίνουμε, παράγουμε. Και είναι υπόθεση δικής μας, των φοιτητών και του φοιτητικού κινήματος, να το υπερασπιστούμε, με τον δημόσιο και ανοιχτό χαρακτήρα του. Να το υπερασπιστούμε με μαζικούς αγώνες ενάντια στην πολιτική που αδιαφορεί για την δημόσια παιδεία και την ανοιχτή πρόσβαση στην εκπαίδευση και την επιστήμη όλων των κομματιών της κοινωνίας. Να μην εκχωρήσουμε την υπεράσπιση του σε κανέναν εξωτερικό παράγοντα, να μην αρκεστούμε στην ανάθεση, αλλά να δώσουμε ενεργό παρών στην αντίσταση του χώρου μας!

Το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας είναι μια δύναμη έξω από κομματικές λογικές αλλά μέσα στην λογική της οργανωμένης πάλης. Παλεύουμε για να βγει ξανά η νεολαία στον δρόμο, σήμερα που φαίνεται ο κόσμος να αδρανεί, και να πυροδοτήσει αγώνες για ένα άλλο μέλλον.

Ένα μέλλον με δουλειά , μόρφωση, αξιοπρέπεια, έξω από τις μνημονιακές πολιτικές που επιβάλλουν οι πολιτικές της ΕΕ και του χρέους.                                     .

Παλεύουμε για ένα μαζικό, σύγχρονο, πολιτικό φοιτητικό κίνημα, που θα είναι μπροστάρης της νεολαίας ολόκληρης, των φοιτητών, των μαθητών, των σπουδαστών, των νέων ανέργων/εργαζομένων, που θα δώσει αγώνες συνολικής ρήξης με το σημερινό κατεστημένο που γκρεμίζει την παιδεία την υγεία, την ασφάλιση.

Παλεύουμε, τέλος, για να οικοδομηθεί ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας, από όλα τα σχήματα και τις παρατάξεις της αριστεράς, ανένταχτο κόσμο, λέσχες κλπ., που να είναι πραγματικός πόλος έλξης και οργάνωσης της νεολαίας που θα υπερασπίζεται μια ζωή με αξιοπρέπεια, κόντρα στην ανεργία και τη μετανάστευση. Που θα διαπαιδαγωγεί τον κόσμο από την πλευρά του αγώνα, ενάντια στη λογική του ατομικού δρόμου.

Για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας. Ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας πραγματικό αντίπαλο δέος απέναντι σε ΔΑΠ-ΠΑΣΠ και την φασιστική «Χρυσή Αυγή», η οποία έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.                                                 .

Για μια εναλλακτική πορεία της χώρας χωρίς μνημόνια, έξω από τα δεσμά του χρέους και του ευρώ, για μια οικονομική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας!
Η νέα χρονιά να είναι γεμάτη ελπίδα, όνειρα, εμπειρίες και αγώνες!

Είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι , Είναι δύναμη να οργανώνεσαι!
Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας (ΑΡ.ΔΙ.Ν.)

 

Στήριξη της Πρωτοβουλίας για την Αριστερή Μετωπική Συμπόρευση

Η φετινή πορεία της ΔΕΘ θα είναι αυτή που αναμφισβήτητα θα σηματοδοτήσει την αρχή μιας νέας εποχής : το μνημόνιο τελειώνει, όχι όμως για να έρθουν καλύτερες μέρες. Σηματοδοτείται πλέον το τέλος της προετοιμασίας μιας κατάστασης κοινωνικής, εθνικής, εργασιακής, που θα αποτελέσει πλέον τον καθημερινό κανόνα. Με μισθούς στα 300 ευρώ και εργασία ελαστική και μαύρη. Με την ανεργία στο 30% και ούτε ίχνος υποχώρησης. Με τις σχέσεις εργασίας όλο και πιο τρομοκρατικές. Με την κατάθλιψη και την αυτοκτονία σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Με την μαζική φυγή των νέων, του μέλλοντος του τόπου, στο εξωτερικό. Με τον σκοταδισμό του νεοναζισμού να αποτελεί μια παγιωμένη πλέον φρίκη στην καθημερινότητα μας.
 
Η νεολαία δεν πρέπει να συνηθίσει σε αυτήν την φρίκη! Νομίζουν ότι αν διαγράψουν το μέλλον μας , θα διαγράψουν το ίδιο το μέλλον! Όμως, εμείς, η νέοι αυτού του τόπου είμαστε ακόμα εδώ και θέλουμε να ζήσουμε μια ζωή δημιουργική, με εργασία, μόρφωση, αξιοπρέπεια, όνειρα για οικογένεια και ποιότητα ζωής, στον τόπο που μεγαλώσαμε, και όχι σκλάβοι του ξένου επιχειρηματία ή "άχρηστοι" και κατεθλιμένοι άνεργοι. Θα αντισταθούμε στο μέλλον της ανεργίας που επιφυλάσσουν οι ευρωπαϊκές πολιτικές, μέλλον που πνίγει τους νέους στην ανυμπόρια και στο πάγωμα. Θα αντισταθούμε στην διάλυση της παιδείας και της μόρφωσης, που την μετατρέπουν σε ένα χώρο για λίγους και προνομιούχους, ενώ "ξεφορτώνονται" μια ολόκληρη γενιά νέων που ξεκίνησε με προσδοκίες και την έριξαν στο κοινωνικό περιθώριο. Στον αποκλεισμό της νεολαίας απο την μόρφωση ( διαγραφές, νέων λύκειο, σχολική διαρροή) και την εργασία θα πούμε ένα βροντερό ΌΧΙ!
 
Η αριστερά πρέπει να εμπνεύσει και να δώσει όραμα! Όσο κλείνεται στα κομματικά της στεγανά και γραφεία και δεν οργανώνει μαζικές αντιστάσεις και μέτωπα ενάντια στην σύγχρονη πολιτική, θα βρίσκεται όλο και περισσότερο στο περιθώριο! Όσο κυριαρχεί η αντίληψη της πολιτικής των ΜΜΕ και του κοινοβουλευτισμού, τόσο η αντισυστημικότητα θα χρεώνεται στην Χρυση Αυγή. Όσο η μετωπική φλυαρία μένει στα χαρτιά, η νεολαία θα βυθίζεται στον βούρκο της ατομικής επιβίωσης και η κοινωνία θα στενάζει στο αδιέξοδο του μονοδρόμου που επιβάλλει η ΕΕ.
Γιαυτούς τους λόγους στηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία για μια αριστερά,
 
1) που θα έρχεται με ουσιαστικό και πολιτικό τρόπο σε ρήξη με τους υπάρχοντες μονοδρόμους που επιβάλλονται απο την ΕΕ και το ΔΝΤ, σε αγαστή συνεργασία με το ντόπιο κεφάλαιο
 
2) μετωπική στην πράξη, με πολιτικές πρωτοβουλίες συνεύρεσης και δράσης όλων των κομματιών της πολιτικής και κοινωνικής αριστεράς, προς αναζήτηση πολιτικής συμφωνίας σε όλους τους κοινωνικούς χώρους αντίστασης
 
3) αγωνιστική, που θα βάζει προτεραιότητα στην οικοδόμηση ενός ρεύματος στην κοινωνία και την νεολαία, ρεύματος αμφισβήτησης και αντίστασης, και όχι την συγκομιδή 120 ή πλειόνων βουλευτών.

Θεωρούμε λοιπόν αναγκαία, την στήριξη κάθε μετωπικής και αγωνιστικής πρωτοβουλίας και συγκεκριμένα, την στήριξη στην πορεία της ΔΕΘ την 6/9 του μπλοκ της Πρωτοβουλίας για την Αριστερή Μετωπική Συμπόρευση
 
αλλά και 

την εκδήλωση που θα οργανώσει την Κυριακή 7/09 (την επόμενη μερα) στις 11 η ωρα στο σινεμά Αλέξανδρος η εν λόγω πρωτοβουλία, με στόχο την συγκρότηση της και στην Θεσσαλονίκη!
 
Παλεύουμε για μία αγωνιζόμενη νεολαία , για μία μετωπική αριστερά, για ένα λαϊκό κίνημα διεξόδου της χώρας απο την θηλιά της μνημονιακής καταστροφής!