Οποιαδήποτε προσπάθεια υπάρχει σήμερα η οποία αναμετριέται με το
ζήτημα της νεολαίας και αναζητά λύσεις, αντικειμενικά πρέπει να έχει τη
ματιά της στραμμένη στο κεντρικό οικονομικό και πολιτικό πεδίο, αποτελεί
μια δύσκολη προσπάθεια η οποία τίθεται στην υπηρεσία ενός μαραθώνιου
αγώνα διαρκείας. Οποιαδήποτε τέτοια προσπάθεια πρέπει να αναζητήσει το
νέο, κόντρα στο συμβιβασμό με τη συνήθεια, όχι με βαρύγδουπες δηλώσεις
αλλά κυρίως στο πεδίο της πράξης.
Το σύστημα σε κρίση, η Ευρωπαϊκή Ένωση σε αδιέξοδο
Πέντε χρόνια έχουν περάσει από το ξέσπασμα της κρίσης. Μιας παγκόσμιας δομικής κρίσης του καπιταλισμού που συνταράσσει ολόκληρες χώρες και λαούς σε πλανητική κλίμακα. Πολλές φωνές κάνουν λόγο για μια κρισιακή κατάσταση αντίστοιχης ή και μεγαλύτερης έκτασης από το κραχ του ’29(το οποίο οδήγησε και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο). Όσο και να προσπαθούν διάφοροι «οικονομολόγοι» και τεχνοκράτες να προπαγανδίσουν το τέλος της κρίσης, τα νούμερα σε παγκόσμια κλίμακα δεν βγαίνουν, η ύφεση βαθαίνει και συνεχώς προκύπτουν αδιέξοδα ακόμα και στις λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες(BRICS).
Το ευρωπαϊκό σχέδιο για την επίλυση της κρίσης είναι ξεκάθαρο: δημοσιονομική πειθαρχία των αδύναμων χωρών, συνεχής λιτότητα για τους λαούς της Ευρώπης, σε μια προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος από τις δυνάμεις στου συστήματος κόντρα στις ανάγκες των λαών και των εργαζομένων. Η επιδίωξη από την πλευρά της τρόικα (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) και του πολιτικού συστήματος, προφανώς και δεν έχει να κάνει με την σωτηρία της χώρας από τη χρεοκοπία, ούτε με την εξυγίανση, αλλά με τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και εργασιακής πραγματικότητας για τις χώρες της περιφέρειας.
Success story ή Χρεοκοπία;
Το περίφημο «Σχέδιο Σωτηρίας» με τα μνημόνια και τις Δανειακές Συμβάσεις, το success story του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά, αποδεικνύεται από την ίδια την πραγματικότητα ότι αποτελούν μια τραγική φάρσα από την πλευρά του πολιτικού συστήματος και την τρόικα. Οι χιλιάδες απολύσεις, οι μειώσεις μισθών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας της χώρας, η διάλυση του «κοινωνικού κράτους», όχι μόνο δεν οδηγούν τη χώρα σε ανάκαμψη και στο ξεπέρασμα της κρίσης, αλλά τη στέλνουν ολοένα και πιο βαθιά στην άβυσσο της ύφεσης. Τα νούμερα είναι ξεκάθαρο ότι δε βγαίνουν, το χρέος είναι μη βιώσιμο, νέα μέτρα θα χρειαστούν, το βαρέλι δυστυχώς έχει πολλούς πάτους, ενώ τα σενάρια για μια πιθανή χρεοκοπία της χώρας δίνουν και παίρνουν. Δεν είναι απίθανο τους επόμενους μήνες να υπάρξει ενδεχόμενο πτώχευσης (ουσιαστικά ήδη έχει χρεοκοπήσει η χώρα), πράγμα το οποίο με τους όρους που θα γίνει θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για τη χώρα και κυρίως για τα λαό της!
Το σχέδιο «σωτηρίας» της χώρας έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση κατά 27% του ΑΕΠ, την απογείωση του χρέους στο 187% του ΑΕΠ (120% το 2008), την εκτίναξη της ανεργίας στο 30%, την διάλυση της παραγωγής, την φτωχοποίηση ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, αποκλεισμένου από την παραγωγή και την πρόσβαση στα βασικά αγαθά. Αυτά τα «νούμερα» είναι που συνθέτουν τη νέα οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας μας. Μια Ελλάδα εργασιακή έρημος, παραγωγικά κατεστραμμένη, «Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη», πρότυπο προς εξαγωγή σε όλες της χώρε της Ε/Ζ. Η νέα μνημονιακή πραγματικότητα αφορά τη μαζική φυγή της νεολαίας στο εξωτερικό, τις αυτοκτονίες που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κομμάτι της καθημερινότητας, το θάνατο νέων παιδιών από μαγκάλι… Στην Ελλάδα διαμορφώνεται ένα νέο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο της διάλυσης και της ερημοποίησης, ένας νέος ταξικός συσχετισμός δύναμης υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου και του συστήματος, που θυμίζει χώρα σε μεταπολεμική κατάσταση…
Η Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία στο έλεος των μνημονίων
Στη νέα Ελλάδα που οικοδομείται, η δημόσια και δωρεάν παιδεία φαντάζει πολυτέλεια. Συνολικά, όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των μνημονίων. Η διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν αποτελεί ένα μακρινό μελλοντικό σενάριο, αλλά ήδη πραγματοποιείται. Αποκορύφωση αποτελεί το Σχέδιο Αθηνά που συρρικνώνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση των ΑΕΙ και ΤΕΙ όλης της χώρας, και έπεται και συνέχεια. Η υποχρηματοδότηση των Ιδρυμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό χτυπάει τα αποθεματικά των ταμείων των παν/μίων, με τραγικό παράδειγμα το κούρεμα των αποθεματικών με τη διαδικασία του PSI. Είναι προφανές ότι οι δαπάνες για τη Παιδεία μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, την στιγμή που τα χρήματα ρέουν στις τράπεζες και τους τοκογλύφους.
Το σχέδιο είναι απλό. Ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ, με παράλληλη ίδρυση ιδιωτικών ΙΕΚ και ΣΕΚ σε όλη τη χώρα. Τα φιλέτα της σίτισης και της στέγασης θα γίνουν βορά στις ορέξεις των «επενδυτών». Εκπαίδευση για τους λίγους, τους προνομιούχους, οι υπόλοιποι θα έχουν τη μοίρα του ανειδίκευτου εργάτη στον 21ο αιώνα. Ενδεικτική η κατεύθυνση του «Νέου Λυκείου», το οποίο ουσιαστικά πετάει εκτός του λυκείου όσους μαθητές δεν μπορούν να πάνε στα φροντιστήρια, για να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Θέλουν γενιά κοινωνικά και πολιτικά αναλφάβητη, συνηθισμένη στο googling και την ημιμάθεια, καλοκουρδισμένο εργαλείο στα χέρια του κεφαλαίου.
Η νεολαία ο μεγάλος απών από τις εξελίξεις
Η νέα γενιά είναι η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη εκτός αν… Σήμερα μετά από την κοινωνική καταστροφή που έχουν επιφέρει τα μνημόνια και τα μέτρα της τρόικα και του πολιτικού προσωπικού της χώρας, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για τη νεολαία είναι ασφυκτική. Συνολικά η νέα γενιά (μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι και κυρίως νέοι άνεργοι) ενοποιείται κάτω από την έλλειψη του μέλλοντος και μιας προοπτικής. Το κοινωνικό ζήτημα της νέας γενιάς συμπυκνώνεται κάτω από την απόρριψη της νεολαίας από τη μόρφωση και την εργασία.
Οικοδομείται μια γενιά αγράμματη, με σκυμμένο το κεφάλι, η οποία θα «τζογάρει» το μέλλον της στα μεταπτυχιακά, στη φυγή στο εξωτερικό, σε μια εναγώνια προσπάθεια να κερδίσει χρόνο. Η χώρα στερείται το πιο ανήσυχο κομμάτι της κοινωνίας, χιλιάδες νέους επιστήμονες που θα μπορούσαν να είναι η ατμομηχανή για μια οικονομική και παραγωγική αναγέννηση της χώρας.
Είναι εκκωφαντική η σιωπή στους χώρους της νεολαίας και η απουσία των νέων από την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας ειδικά τα τελευταία χρόνια. Κυριαρχεί ο ατομισμός από τη μια και η αναζήτηση της εύκολης λύσης από την άλλη. Η μεγάλη αντίφαση της εποχής μας, το ιστορικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν η νεολαία θα αποδεχτεί τη μοίρα που της ετοιμάζουν, θα παραιτηθεί από το καθήκον της αλλαγής των πραγμάτων, ή αν εισβάλλει μαζικά στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας, θα καθορίσει τις εξελίξεις, θα διεκδικήσει την θέση της στη ιστορία για τον αγώνα για να πάνε αλλιώς τα πράγματα στη χώρα.
Για ένα σύγχρονο, αγωνιστικό κίνημα νεολαίας
Σήμερα υπάρχουν οι όροι για να ανατραπεί το κλίμα στους χώρους της νεολαίας, δεν παραδεχόμαστε την ήττα, αρνούμαστε ότι ο αντίπαλος είναι αήττητος. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ να οικοδομηθούν οι όροι για ένα σύγχρονο νεολαιίστικο κίνημα που θα ταράξει τα νερά, αντίστοιχο της εποχής του. Κόντρα στη λογική της αναμονής, της αδράνειας και της αποπολιτικοποίησης, σήμερα χρειαζόμαστε μια σύγχρονη νεολαιίστικη εξέγερση για το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία, ενάντια στην κυβέρνηση Σαμαρά και όποια άλλη κυβέρνηση υλοποιεί τις καταστροφικές πολιτικές του μνημονίου, για να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα. Χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο κίνημα νεολαίας σε σχολεία και σχολές, γειτονιές και χώρους δουλειάς για να σπάσει η σιωπή και η υποταγή.
Γιατί μπορεί να οικοδομηθεί ένα σύγχρονο ρεύμα αμφισβήτησης των πραγμάτων. Γιατί η νέα γενιά πρέπει να αμφισβητεί το πλαίσιο και όσα πλασάρονται ως θέσφατα και νομοτέλειες. Γιατί δεν πρέπει να αποδεχτούμε την ήττα και την υποταγή. Γιατί η νεολαία πρέπει να πιστέψει στις δυνάμεις της και να αγωνιστεί κόντρα στην αποπολιτικοποίηση που με διάφορους τρόπους επιχειρείται. Γιατί ένα μαζικό πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό ρεύμα αμφισβήτησης θα απελευθερώσει τις δυνάμεις της νέας γενιάς, που συνεχώς ψάχνεται και αγωνιά για το μέλλον της. Γιατί μπορεί να υπάρξει μια νέα κουλτούρα, μια σύγχρονη πολιτιστική επανάσταση της νέας γενιάς που θα τροφοδοτήσει με πολιτικά και ιδεολογικά καύσιμα τον αγώνα.
Για ένα πλούσιο και πολύμορφο νεολαιίστικο κίνημα στο πλευρό των εργαζομένων και του λαού, στον αγώνα κατά των μνημονίων, της τρόικα και της κυβέρνησης. Για ένα κίνημα νεολαίας που θα
πολιτικοποιεί, παράδειγμα για τη νεολαία εντός και εκτός χώρας, ικανό να αναζητήσει μορφές πέρα από την πεπατημένη του παρελθόντος. Διδασκόμαστε από την κραυγή της νεολαίας στην εξέγερση του 2008, και από τα διεθνή και ευρωπαϊκά νεολαιίστικα κινήματα που έθεσαν στο προσκήνιο τις ανάγκες και τις διαθέσεις της νεολαίας, για μια διαφορετική πορεία των πραγμάτων. Γιατί η νεολαία, το πιο ανήσυχο κομμάτι της κοινωνίας μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραιτηθεί, μπορεί να καθορίσει τα πράγματα στη χώρα, πρέπει να αγωνιστεί για το δικαίωμα στη μόρφωση και την αξιοπρεπή εργασία στη χώρα.
Εμπρός για ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας
Σήμερα βοά η ανάγκη οικοδόμησης ενός Αριστερού Μετώπου Νεολαίας, εντός και εκτός σχολών, για να αλλάξουν τα πράγματα στη νεολαία και τη χώρα. Είναι αναγκαίο ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας στους φοιτητικούς χώρους κόντρα στην συνήθεια και την επάρκεια της φοιτητικής αριστεράς. Ένα τέτοιο μέτωπο θα αλλάξει άρδην τους συσχετισμούς δύναμης θα πολιτικοποιήσει τους φοιτητές από τη σκοπιά του συλλογικού αγώνα, θα αποτελέσει τον πραγματικό αντίπαλο του ατομικού δρόμου, της ηττοπάθειας και της ΔΑΠ. Γιατί θα μπορέσει να αποκαλύψει και να απομονώσει πολιτικά την φασιστική Χρυσή Αυγή, προβάλλοντας το ρόλο της και πείθοντας ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας θα διχάσει και θα πολιτικοποιήσει συνολικά τη νεολαία για το ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρουν τα πράγματα, ενάντια στον κατατεμαχισμό και την αποπολιτικοποίηση της αριστεράς.
Αποτελεί ελπίδα σήμερα η οικοδόμηση ενός Αριστερού Μετώπου Νεολαίας, που θα επεξεργάζεται, θα ζυμώνει και θα επιχειρηματολογεί για την ανάγκη και τη δυνατότητα ενός μεταβατικού προγράμματος διεξόδου από την κρίση, ενάντια στην αντίληψη της συνθηματολογίας και της γενικολογίας. Ένα τέτοιο μέτωπο θα αποδείκνυε την χρησιμότητα της αριστεράς, θα έδειχνε ότι τα πράγματα στην αριστερά μπορούν να αλλάξουν για την υπηρεσία του νεολαιίστικου και του λαϊκού κινήματος.
Ελπίδα και ανάγκη το Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας στο οποίο θα συμμετέχουν ισότιμα οργανώσεις, παρατάξεις, σχήματα της φοιτητικής αριστεράς, ανένταχτος κόσμος, περιοδικά, διαδικτυακά εγχειρήματα , πολιτιστικές λέσχες, με αυτόνομη λειτουργία, συνελεύσεις και δράση. Ειδικά στους φοιτητικούς χώρους που οι ηγεσίες της φοιτητικής αριστεράς(ΜΑΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ) αποδεικνύονται αναντίστοιχες της περιόδου, η φοιτητική αριστερά πρέπει να υπερβεί τον εαυτό της, να αμφισβητήσει τη σιγουριά και τα θέσφατα της πεπατημένης, να πάρει διαζύγιο με την έτοιμη συνταγή του τσελεμεντέ της πολιτικής.
Συγκροτούμε και οικοδομούμε το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας
Κόντρα στην ηττοπάθεια και τη μιζέρια, ανένταχτοι αγωνιστές, σχήματα και πρωτοβουλίες σχολών συγκροτούμε το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας σε μια επίμονη προσπάθεια να τεθεί η ανάγκη οικοδόμησης ενός Αριστερού Μετώπου Νεολαίας. Αρνούμαστε να παραδεχτούμε ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν. Επιμένουμε στην προσπάθεια ανασύνθεσης της αριστεράς, της προβολής ενός μεταβατικού προγράμματος διεξόδου της χώρας έξω από τα δεσμά του χρέους και του ευρώ, χωρίς μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, για μια παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με τη νεολαία να μπορεί να εργαστεί και να ζήσει με αξιοπρέπεια στη χώρα της.
Επιμένουμε στην ανάγκη ενός Αριστερού Μετώπου Νεολαίας, πασχίζουμε για ένα σύγχρονο, μαχητικό κίνημα νεολαίας. Απευθυνόμαστε στο σύνολο της φοιτητικής αριστεράς (ΚΝΕ, ΕΑΑΚ, ν.ΣΥΡΙΖΑ) και καλούμε τα μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους να πάρουν θέση. Κυρίως απευθύνουμε κάλεσμα στον κόσμο της βάσης, των από τα κάτω, που αγωνιούν για το μέλλον τους και φιλοδοξούν να αλλάξουν τα πράγματα. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια για τις ολιγωρίες της υπαρκτής φοιτητικής αριστεράς. Κόντρα στη συνήθεια, την επάρκεια και τον «κομματικό πατριωτισμό», να υπερβούμε την υπαρκτή φοιτητική αριστερά, για μια σύγχρονη αριστερά χρήσιμη στο νεολαιίστικο κίνημα που θα υπηρετεί την οικοδόμηση ενός Αριστερού Μετώπου Νεολαίας.
Οικοδομούμε το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας, ως μια πανελλαδική δικτύωση σχημάτων και αγωνιστών με στόχο την οικοδόμηση του Αριστερού Μετώπου Νεολαίας. Στόχος η εξάπλωση της προοπτικής του Αριστερού Μετώπου Νεολαίας σε κάθε πόλη και σχολή της χώρας και η μαζικοποίηση του Αριστερού Δικτύου εντός και εκτός σχολών.
Το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας το επόμενο διάστημα θα ανοίξει ενιαία και πανελλαδικά τη συζήτηση για το αναγκαίο Μέτωπο και το αναγκαίο Πρόγραμμα με δημόσιες εκδηλώσεις, συζητήσεις και συσκέψεις. Καλούμε την αριστερά εντός και εκτός σχολών να δώσει το παρόν και να πάρει θέση στα ανοιχτά ζητήματα της εποχής μας.
Το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας θα δώσει τη μάχη για την πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση
του φοιτητικού κινήματος, μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες των Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων, παλεύοντας για ένα διαφορετικό πολιτικό προσανατολισμό του φοιτητικού κινήματος.
Το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας φιλοδοξεί να συμβάλλει στη δημιουργία και τη δικτύωση κινήσεων νεολαίας εκτός σχολών (στέκια νεολαίας, πολιτιστικές λέσχες, διαδικτυακά εγχειρήματα, επιτροπές και πρωτοβουλίες ανέργων, μαθητικές κινήσεις, σπουδαστές σε ΙΕΚ κλπ.).
Το σύστημα σε κρίση, η Ευρωπαϊκή Ένωση σε αδιέξοδο
Πέντε χρόνια έχουν περάσει από το ξέσπασμα της κρίσης. Μιας παγκόσμιας δομικής κρίσης του καπιταλισμού που συνταράσσει ολόκληρες χώρες και λαούς σε πλανητική κλίμακα. Πολλές φωνές κάνουν λόγο για μια κρισιακή κατάσταση αντίστοιχης ή και μεγαλύτερης έκτασης από το κραχ του ’29(το οποίο οδήγησε και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο). Όσο και να προσπαθούν διάφοροι «οικονομολόγοι» και τεχνοκράτες να προπαγανδίσουν το τέλος της κρίσης, τα νούμερα σε παγκόσμια κλίμακα δεν βγαίνουν, η ύφεση βαθαίνει και συνεχώς προκύπτουν αδιέξοδα ακόμα και στις λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες(BRICS).
Το ευρωπαϊκό σχέδιο για την επίλυση της κρίσης είναι ξεκάθαρο: δημοσιονομική πειθαρχία των αδύναμων χωρών, συνεχής λιτότητα για τους λαούς της Ευρώπης, σε μια προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος από τις δυνάμεις στου συστήματος κόντρα στις ανάγκες των λαών και των εργαζομένων. Η επιδίωξη από την πλευρά της τρόικα (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) και του πολιτικού συστήματος, προφανώς και δεν έχει να κάνει με την σωτηρία της χώρας από τη χρεοκοπία, ούτε με την εξυγίανση, αλλά με τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και εργασιακής πραγματικότητας για τις χώρες της περιφέρειας.
Success story ή Χρεοκοπία;
Το περίφημο «Σχέδιο Σωτηρίας» με τα μνημόνια και τις Δανειακές Συμβάσεις, το success story του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά, αποδεικνύεται από την ίδια την πραγματικότητα ότι αποτελούν μια τραγική φάρσα από την πλευρά του πολιτικού συστήματος και την τρόικα. Οι χιλιάδες απολύσεις, οι μειώσεις μισθών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας της χώρας, η διάλυση του «κοινωνικού κράτους», όχι μόνο δεν οδηγούν τη χώρα σε ανάκαμψη και στο ξεπέρασμα της κρίσης, αλλά τη στέλνουν ολοένα και πιο βαθιά στην άβυσσο της ύφεσης. Τα νούμερα είναι ξεκάθαρο ότι δε βγαίνουν, το χρέος είναι μη βιώσιμο, νέα μέτρα θα χρειαστούν, το βαρέλι δυστυχώς έχει πολλούς πάτους, ενώ τα σενάρια για μια πιθανή χρεοκοπία της χώρας δίνουν και παίρνουν. Δεν είναι απίθανο τους επόμενους μήνες να υπάρξει ενδεχόμενο πτώχευσης (ουσιαστικά ήδη έχει χρεοκοπήσει η χώρα), πράγμα το οποίο με τους όρους που θα γίνει θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για τη χώρα και κυρίως για τα λαό της!
Το σχέδιο «σωτηρίας» της χώρας έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση κατά 27% του ΑΕΠ, την απογείωση του χρέους στο 187% του ΑΕΠ (120% το 2008), την εκτίναξη της ανεργίας στο 30%, την διάλυση της παραγωγής, την φτωχοποίηση ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, αποκλεισμένου από την παραγωγή και την πρόσβαση στα βασικά αγαθά. Αυτά τα «νούμερα» είναι που συνθέτουν τη νέα οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας μας. Μια Ελλάδα εργασιακή έρημος, παραγωγικά κατεστραμμένη, «Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη», πρότυπο προς εξαγωγή σε όλες της χώρε της Ε/Ζ. Η νέα μνημονιακή πραγματικότητα αφορά τη μαζική φυγή της νεολαίας στο εξωτερικό, τις αυτοκτονίες που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κομμάτι της καθημερινότητας, το θάνατο νέων παιδιών από μαγκάλι… Στην Ελλάδα διαμορφώνεται ένα νέο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο της διάλυσης και της ερημοποίησης, ένας νέος ταξικός συσχετισμός δύναμης υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου και του συστήματος, που θυμίζει χώρα σε μεταπολεμική κατάσταση…
Η Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία στο έλεος των μνημονίων
Στη νέα Ελλάδα που οικοδομείται, η δημόσια και δωρεάν παιδεία φαντάζει πολυτέλεια. Συνολικά, όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των μνημονίων. Η διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν αποτελεί ένα μακρινό μελλοντικό σενάριο, αλλά ήδη πραγματοποιείται. Αποκορύφωση αποτελεί το Σχέδιο Αθηνά που συρρικνώνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση των ΑΕΙ και ΤΕΙ όλης της χώρας, και έπεται και συνέχεια. Η υποχρηματοδότηση των Ιδρυμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό χτυπάει τα αποθεματικά των ταμείων των παν/μίων, με τραγικό παράδειγμα το κούρεμα των αποθεματικών με τη διαδικασία του PSI. Είναι προφανές ότι οι δαπάνες για τη Παιδεία μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, την στιγμή που τα χρήματα ρέουν στις τράπεζες και τους τοκογλύφους.
Το σχέδιο είναι απλό. Ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ, με παράλληλη ίδρυση ιδιωτικών ΙΕΚ και ΣΕΚ σε όλη τη χώρα. Τα φιλέτα της σίτισης και της στέγασης θα γίνουν βορά στις ορέξεις των «επενδυτών». Εκπαίδευση για τους λίγους, τους προνομιούχους, οι υπόλοιποι θα έχουν τη μοίρα του ανειδίκευτου εργάτη στον 21ο αιώνα. Ενδεικτική η κατεύθυνση του «Νέου Λυκείου», το οποίο ουσιαστικά πετάει εκτός του λυκείου όσους μαθητές δεν μπορούν να πάνε στα φροντιστήρια, για να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Θέλουν γενιά κοινωνικά και πολιτικά αναλφάβητη, συνηθισμένη στο googling και την ημιμάθεια, καλοκουρδισμένο εργαλείο στα χέρια του κεφαλαίου.
Η νεολαία ο μεγάλος απών από τις εξελίξεις
Η νέα γενιά είναι η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη εκτός αν… Σήμερα μετά από την κοινωνική καταστροφή που έχουν επιφέρει τα μνημόνια και τα μέτρα της τρόικα και του πολιτικού προσωπικού της χώρας, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για τη νεολαία είναι ασφυκτική. Συνολικά η νέα γενιά (μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι και κυρίως νέοι άνεργοι) ενοποιείται κάτω από την έλλειψη του μέλλοντος και μιας προοπτικής. Το κοινωνικό ζήτημα της νέας γενιάς συμπυκνώνεται κάτω από την απόρριψη της νεολαίας από τη μόρφωση και την εργασία.
Οικοδομείται μια γενιά αγράμματη, με σκυμμένο το κεφάλι, η οποία θα «τζογάρει» το μέλλον της στα μεταπτυχιακά, στη φυγή στο εξωτερικό, σε μια εναγώνια προσπάθεια να κερδίσει χρόνο. Η χώρα στερείται το πιο ανήσυχο κομμάτι της κοινωνίας, χιλιάδες νέους επιστήμονες που θα μπορούσαν να είναι η ατμομηχανή για μια οικονομική και παραγωγική αναγέννηση της χώρας.
Είναι εκκωφαντική η σιωπή στους χώρους της νεολαίας και η απουσία των νέων από την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας ειδικά τα τελευταία χρόνια. Κυριαρχεί ο ατομισμός από τη μια και η αναζήτηση της εύκολης λύσης από την άλλη. Η μεγάλη αντίφαση της εποχής μας, το ιστορικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν η νεολαία θα αποδεχτεί τη μοίρα που της ετοιμάζουν, θα παραιτηθεί από το καθήκον της αλλαγής των πραγμάτων, ή αν εισβάλλει μαζικά στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας, θα καθορίσει τις εξελίξεις, θα διεκδικήσει την θέση της στη ιστορία για τον αγώνα για να πάνε αλλιώς τα πράγματα στη χώρα.
Για ένα σύγχρονο, αγωνιστικό κίνημα νεολαίας
Σήμερα υπάρχουν οι όροι για να ανατραπεί το κλίμα στους χώρους της νεολαίας, δεν παραδεχόμαστε την ήττα, αρνούμαστε ότι ο αντίπαλος είναι αήττητος. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ να οικοδομηθούν οι όροι για ένα σύγχρονο νεολαιίστικο κίνημα που θα ταράξει τα νερά, αντίστοιχο της εποχής του. Κόντρα στη λογική της αναμονής, της αδράνειας και της αποπολιτικοποίησης, σήμερα χρειαζόμαστε μια σύγχρονη νεολαιίστικη εξέγερση για το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία, ενάντια στην κυβέρνηση Σαμαρά και όποια άλλη κυβέρνηση υλοποιεί τις καταστροφικές πολιτικές του μνημονίου, για να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα. Χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο κίνημα νεολαίας σε σχολεία και σχολές, γειτονιές και χώρους δουλειάς για να σπάσει η σιωπή και η υποταγή.
Γιατί μπορεί να οικοδομηθεί ένα σύγχρονο ρεύμα αμφισβήτησης των πραγμάτων. Γιατί η νέα γενιά πρέπει να αμφισβητεί το πλαίσιο και όσα πλασάρονται ως θέσφατα και νομοτέλειες. Γιατί δεν πρέπει να αποδεχτούμε την ήττα και την υποταγή. Γιατί η νεολαία πρέπει να πιστέψει στις δυνάμεις της και να αγωνιστεί κόντρα στην αποπολιτικοποίηση που με διάφορους τρόπους επιχειρείται. Γιατί ένα μαζικό πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό ρεύμα αμφισβήτησης θα απελευθερώσει τις δυνάμεις της νέας γενιάς, που συνεχώς ψάχνεται και αγωνιά για το μέλλον της. Γιατί μπορεί να υπάρξει μια νέα κουλτούρα, μια σύγχρονη πολιτιστική επανάσταση της νέας γενιάς που θα τροφοδοτήσει με πολιτικά και ιδεολογικά καύσιμα τον αγώνα.
Για ένα πλούσιο και πολύμορφο νεολαιίστικο κίνημα στο πλευρό των εργαζομένων και του λαού, στον αγώνα κατά των μνημονίων, της τρόικα και της κυβέρνησης. Για ένα κίνημα νεολαίας που θα
πολιτικοποιεί, παράδειγμα για τη νεολαία εντός και εκτός χώρας, ικανό να αναζητήσει μορφές πέρα από την πεπατημένη του παρελθόντος. Διδασκόμαστε από την κραυγή της νεολαίας στην εξέγερση του 2008, και από τα διεθνή και ευρωπαϊκά νεολαιίστικα κινήματα που έθεσαν στο προσκήνιο τις ανάγκες και τις διαθέσεις της νεολαίας, για μια διαφορετική πορεία των πραγμάτων. Γιατί η νεολαία, το πιο ανήσυχο κομμάτι της κοινωνίας μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραιτηθεί, μπορεί να καθορίσει τα πράγματα στη χώρα, πρέπει να αγωνιστεί για το δικαίωμα στη μόρφωση και την αξιοπρεπή εργασία στη χώρα.
Εμπρός για ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας
Σήμερα βοά η ανάγκη οικοδόμησης ενός Αριστερού Μετώπου Νεολαίας, εντός και εκτός σχολών, για να αλλάξουν τα πράγματα στη νεολαία και τη χώρα. Είναι αναγκαίο ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας στους φοιτητικούς χώρους κόντρα στην συνήθεια και την επάρκεια της φοιτητικής αριστεράς. Ένα τέτοιο μέτωπο θα αλλάξει άρδην τους συσχετισμούς δύναμης θα πολιτικοποιήσει τους φοιτητές από τη σκοπιά του συλλογικού αγώνα, θα αποτελέσει τον πραγματικό αντίπαλο του ατομικού δρόμου, της ηττοπάθειας και της ΔΑΠ. Γιατί θα μπορέσει να αποκαλύψει και να απομονώσει πολιτικά την φασιστική Χρυσή Αυγή, προβάλλοντας το ρόλο της και πείθοντας ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας θα διχάσει και θα πολιτικοποιήσει συνολικά τη νεολαία για το ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρουν τα πράγματα, ενάντια στον κατατεμαχισμό και την αποπολιτικοποίηση της αριστεράς.
Αποτελεί ελπίδα σήμερα η οικοδόμηση ενός Αριστερού Μετώπου Νεολαίας, που θα επεξεργάζεται, θα ζυμώνει και θα επιχειρηματολογεί για την ανάγκη και τη δυνατότητα ενός μεταβατικού προγράμματος διεξόδου από την κρίση, ενάντια στην αντίληψη της συνθηματολογίας και της γενικολογίας. Ένα τέτοιο μέτωπο θα αποδείκνυε την χρησιμότητα της αριστεράς, θα έδειχνε ότι τα πράγματα στην αριστερά μπορούν να αλλάξουν για την υπηρεσία του νεολαιίστικου και του λαϊκού κινήματος.
Ελπίδα και ανάγκη το Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας στο οποίο θα συμμετέχουν ισότιμα οργανώσεις, παρατάξεις, σχήματα της φοιτητικής αριστεράς, ανένταχτος κόσμος, περιοδικά, διαδικτυακά εγχειρήματα , πολιτιστικές λέσχες, με αυτόνομη λειτουργία, συνελεύσεις και δράση. Ειδικά στους φοιτητικούς χώρους που οι ηγεσίες της φοιτητικής αριστεράς(ΜΑΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ) αποδεικνύονται αναντίστοιχες της περιόδου, η φοιτητική αριστερά πρέπει να υπερβεί τον εαυτό της, να αμφισβητήσει τη σιγουριά και τα θέσφατα της πεπατημένης, να πάρει διαζύγιο με την έτοιμη συνταγή του τσελεμεντέ της πολιτικής.
Συγκροτούμε και οικοδομούμε το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας
Κόντρα στην ηττοπάθεια και τη μιζέρια, ανένταχτοι αγωνιστές, σχήματα και πρωτοβουλίες σχολών συγκροτούμε το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας σε μια επίμονη προσπάθεια να τεθεί η ανάγκη οικοδόμησης ενός Αριστερού Μετώπου Νεολαίας. Αρνούμαστε να παραδεχτούμε ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν. Επιμένουμε στην προσπάθεια ανασύνθεσης της αριστεράς, της προβολής ενός μεταβατικού προγράμματος διεξόδου της χώρας έξω από τα δεσμά του χρέους και του ευρώ, χωρίς μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, για μια παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με τη νεολαία να μπορεί να εργαστεί και να ζήσει με αξιοπρέπεια στη χώρα της.
Επιμένουμε στην ανάγκη ενός Αριστερού Μετώπου Νεολαίας, πασχίζουμε για ένα σύγχρονο, μαχητικό κίνημα νεολαίας. Απευθυνόμαστε στο σύνολο της φοιτητικής αριστεράς (ΚΝΕ, ΕΑΑΚ, ν.ΣΥΡΙΖΑ) και καλούμε τα μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους να πάρουν θέση. Κυρίως απευθύνουμε κάλεσμα στον κόσμο της βάσης, των από τα κάτω, που αγωνιούν για το μέλλον τους και φιλοδοξούν να αλλάξουν τα πράγματα. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια για τις ολιγωρίες της υπαρκτής φοιτητικής αριστεράς. Κόντρα στη συνήθεια, την επάρκεια και τον «κομματικό πατριωτισμό», να υπερβούμε την υπαρκτή φοιτητική αριστερά, για μια σύγχρονη αριστερά χρήσιμη στο νεολαιίστικο κίνημα που θα υπηρετεί την οικοδόμηση ενός Αριστερού Μετώπου Νεολαίας.
Οικοδομούμε το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας, ως μια πανελλαδική δικτύωση σχημάτων και αγωνιστών με στόχο την οικοδόμηση του Αριστερού Μετώπου Νεολαίας. Στόχος η εξάπλωση της προοπτικής του Αριστερού Μετώπου Νεολαίας σε κάθε πόλη και σχολή της χώρας και η μαζικοποίηση του Αριστερού Δικτύου εντός και εκτός σχολών.
Το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας το επόμενο διάστημα θα ανοίξει ενιαία και πανελλαδικά τη συζήτηση για το αναγκαίο Μέτωπο και το αναγκαίο Πρόγραμμα με δημόσιες εκδηλώσεις, συζητήσεις και συσκέψεις. Καλούμε την αριστερά εντός και εκτός σχολών να δώσει το παρόν και να πάρει θέση στα ανοιχτά ζητήματα της εποχής μας.
Το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας θα δώσει τη μάχη για την πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση
του φοιτητικού κινήματος, μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες των Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων, παλεύοντας για ένα διαφορετικό πολιτικό προσανατολισμό του φοιτητικού κινήματος.
Το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας φιλοδοξεί να συμβάλλει στη δημιουργία και τη δικτύωση κινήσεων νεολαίας εκτός σχολών (στέκια νεολαίας, πολιτιστικές λέσχες, διαδικτυακά εγχειρήματα, επιτροπές και πρωτοβουλίες ανέργων, μαθητικές κινήσεις, σπουδαστές σε ΙΕΚ κλπ.).
