Μια πρωθυπουργική εξαγγελία και… τα παραλειπόμενά της
Σε
πρόσφατη σύσκεψη στο υπουργείο εργασίας ο Σαμαράς εξήγγειλε για ακόμη
μια φορά «πόλεμο κατά της ανεργίας»,ανακοινώνοντας τη δημιουργία 440.000
θέσεων εργασίας και την ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου Απασχόλησης.Οι θέσεις
εργασίας θα προκύψουν από,χρηματοδοτημένα μέσω ΕΣΠΑ,προγράμματα
«εισόδου στην αγορά εργασίας»,γνωστά και ως voucher, ή
«κατάρτισης-μαθητείας για νέους 15-24 χρονών που δεν φοιτούν ή
εργάζονται».Με τα προγράμματα αυτά,τα οποία εξύμνησε καθώς «προσφέρουν
εργασιακή εμπειρία»,σκοπεύει ο πρωθυπουργός να αντιμετωπίσει την
ανεργία,ιδιαίτερα των νέων.Τι παρέλειψε ωστόσο να αναφέρει;Ότι δεν
πρόκειται για σταθερές θέσεις εργασίας αλλά για ευκαιρίες απασχόλησης
5μηνης διάρκειας,όπου ο μισθός δεν ξεπερνά τα 300 € και δεν υπάρχει
ίχνος εργασιακού δικαιώματος,με τους εργαζόμενους να βαφτίζονται
«ωφελούμενοι». Δημιουργούν τη «χαμένη γενιά» της ανεργίας,του εργασιακού μεσαίωνα και της μετανάστευσης
Στο όνομα της παραμονής της χώρας στο ευρώ και την Ε.Ε και της αποπληρωμής του χρέους,μνημονιακές κυβερνήσεις και τρόικα έχουν διαλύσει τη χώρα και το λαό,με το 30% του πληθυσμού να ζεί κατω από το όριο της φτώχειας, και έχουν βυθίσει τη νεολαία στο « success story»της μνημονιακής πραγματικότητας.Η ανεργία στις ηλικίες 15-35 έχει εκτιναχτεί στο 62%.Σε έρευνα του πανεπιστημίου Κρήτης και του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ το ποσοστό των αποκλεισμένων από δουλειά,παιδεία και μόρφωση νέων φτάνει στο 16,9%,με αύξηση 50% στη περίοδο της κρίσης.Χιλιάδες έχουν ήδη μεταναστεύσει,ενώ τα βιογραφικά που έχουν κατατεθεί με σκοπό τη φυγή στο εξωτερικό ξεπερνούν τις 80.000.
Αφού πρώτα οι μνημονιακές πολιτικές εξέθρεψαν το τέρας της ανεργίας,τώρα η κυβέρνηση Σαμαρά το αξιοποιεί σαν μπαμπούλα για να θεσμοθετήσει ένα νέο μοντέλο εργασιακής και κοινωνικής πραγματικότητας στη χώρα,έναν σύγχρονο «εργασιακό μεσαίωνα» κυρίως για τη νέα γενιά.Αυτό μαρτυρούν οι 78 νόμοι απορρύθμισης εργασιακών σχέσεων που δημιουργούν ένα νέο πρότυπο εργαζομένου,ευέλικτου και αναλώσιμου,που δεν θα γνωρίζει τις έννοιες της σταθερής εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων.Αυτό μαρτυρά η πρόταση του προέδρου του ΚΕΠΕ κ.Φίλιππα για δουλεία χωρίς μισθό των νέων 15-29 χρονών κατά τον πρώτο χρόνο από την πρόσληψη τους.Αυτό μαρτυρούν οι 440.000 ευκαιρίες απασχόλησης που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός.Θέλουν να δημιουργήσουν μια χώρα«Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη» με εργαζόμενους-σκλάβους,που θα αμείβονται με 300€ και θα αισθάνονται και ευτυχισμένοι για αυτό καθώς θα έχουν «ξεφύγει» από τον εφιάλτη της ανεργίας.
Να μην συνηθίσουμε στη μνημονιακή πραγματικότητα…
Υπάρχει
ένας κίνδυνος μεγαλύτερος από αυτόν της επιβολής των μνημονιακών
πολιτικών και της κοινωνικής πραγματικότητας που δημιουργούν,που αφορά
κατεξοχήν τη νεολαία.Πρόκειται για τον κίνδυνο να εμπεδώσουμε την
κατάσταση,να κυριαρχήσει η πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν μπορούν να πάνε
αλλιώς,ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τη χώρα και το λαό.Να
συνηθίσουμε στη διάλυση της δημόσιας,δωρεάν παιδείας και υγείας,του δικαιώματος στην ελεύθερη και καθολική πρόσβαση σε αυτά τα κοινωνικά αγαθά.Να συνηθίσουμε στο μισθό των 300€,στην ανασφάλιστη εργασία,στην επισφάλεια,στην ανυπαρξία εργασιακών δικαιωμάτων.Να επιλέξουμε το δρόμο της ατομικής σωτηρίας και τον κοινωνικό κανιβαλισμό που αυτός συνεπάγεται.
…να την ανατρέψουμε με τους αγώνες μας!
Η πραγματικότητα της μνημονιακής διάλυσης και κυρίως η εμπέδωσή της δεν είναι μονόδρομος,μπορεί και πρέπει να ανατραπεί!Στην προοπτική αυτή καλούμαστε να συμβάλλουμε με ένα πλατύ,μαχητικό,πολύμορφο κίνημα νεολαίας που θα συγκρουστεί με τον ατομικό δρόμο και την αναμονή,με την απογοήτευση και τον ωχαδερφισμό,την παραίτηση και την ανάθεση.Που θα βάλει «την πολιτική στο τιμόνι»,προτάσσοντας το πολιτικό αίτημα ανατροπής του μέλλοντος της ανεργίας,της φτώχειας και της εξαθλίωσης .Είναι ιστορικό χρέος για τη γενιά μας να σταθεί δίπλα στο λαϊκό κίνημα,να πρωτοστατήσει στον ξεσηκωμό για έναν άλλο δρόμο σε ρήξη με αυτόν των μνημονίων,του χρέους,του ευρώ και της Ε.Ε,για ένα σχέδιο πολιτικής-οικονομικής ανεξαρτησίας και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας,στην κατεύθυνση της δημιουργίας χιλιάδων θέσεων εργασίας για την αξιοποίηση του δυναμικού των νέων εργατών και επιστημόνων.
Για να γίνουν πράξη τα παραπάνω και να μην παραμείνουν επικλήσεις και σχέδια επί χάρτου,πολλά πρέπει να αλλάξουν,κυρίως στους φοιτητικούς χώρους,από τους οποίους μπορεί να ξεδιπλωθεί η δυναμική ενός νεολαιίστικου κινήματος ανατροπής.
Σήμερα το φοιτητικό κίνημα παρουσιάζεται αμήχανο και εγκλωβισμένο,αμυντικό απέναντι στη συνεχιζόμενη επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο,χωρίς να μπορεί να συναρθρώσει πραγματικά πλειοψηφικές αντιστάσεις. Οι δυνάμεις της φοιτητικής αριστεράς παραμένουν μουδιασμένες και άτολμες,χωρίς διάθεση ανάληψης πολιτικών πρωτοβουλιών.Ο ανένταχτος κόσμος στις σχολές δεν συγκινείται από τα υπαρκτά πολιτικά σχέδια.Απέναντι σε αυτή την κατάσταση έχουμε ανάγκη από γενναίες υπερβάσεις.Κόντρα στη δύναμη της αδράνειας που οδηγεί στην ήττα,ο φοιτητόκοσμος που δεν συμβιβάζεται και αμφισβητεί το μέλλον της ανεργίας,οι δυνάμεις της φοιτητικής αριστεράς και κάθε αγωνιστική πρωτοβουλία μπορούν να συμπαραταχθούν μετωπικά,να οικοδομήσουν ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας.Ένα Μέτωπο που θα λειτουργεί ως πόλος συσπείρωσης και οργάνωσης,που θα διαπαιδαγωγεί τον κόσμο από την πλευρά του αγώνα.Ένα πραγματικό αντίπαλο δέος απέναντι σε ΔΑΠ-ΠΑΣΠ και στο φασισμό που προσπαθεί να εξαπλωθεί στη νεολαία,που θα συμβάλλει στη συγκρότηση ένος φοιτητικού κνήματος που θα παλεύει για ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο και ενός νεολαιίστικου κινήματος που θα διεκδικεί μόρφωση,δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια!
